Ahh Home. Let me come home
Home is wherever I'm with you.
Towarzysze niedoli, czy też leniwi współlokatorowie:) Trochę ich z nami mieszka..Ja jestem miłośniczką futrzanych przyjaciół. Choć nie wiem czy słowo "przyjaciel" jest adekwatne w stosunku do kota. Mój jest samiczką - niebieski kot brytyjski - choć jak słusznie kolega zauważył - wygląda bardziej jak szary i puchaty. Jesteśmy współlokatorkami od 2 lat i przez ten czas sporo mnie nauczyła. Ona się nigdy nie spieszy, jej ruchy są ospałe i celowe, jedyny moment gdy przyspiesza to gonitwa za laserem. Ma jedną wspaniałą cechę - budzi mnie do pracy. Podchodzi i zaczepia łapką, gdy zignoruję budzik. Uratowało mnie to od nie jednego spóźnienia. A co więcej? Jest - to już dużo daje. Wystarczy że siada obok gdy płaczę, przytula się. Obecność włochatej istotki wpływa na mnie kojąco. Jej nie trzeba nic tłumaczyć, nie zadaje głupich pytań, nie muszę nic mówić. Więc tak - ona jest moim przyjacielem.
Pluszka pochodzi z Bydgoszczy i jest prezentem urodzinowym od Tygrysa. Kiedyś nazywał ją workiem na kości, a teraz jest tylko głupim szczurem:) Wiem że podskurnie ją lubi.
Oprócz niej w odstresowywaniu pomagają mi gromady małych stworzonek. Patrzenie na ich świat działa na mnie kojąco. Mamy więc 2 akwaria - 350 i 120 litrów. Jedno zamieszkują agresywne rybki Tygrysa, a są to: guraminy, bocje, prętniki, kiryski, glonojady oraz najważniejsze - Pan Sum. Pan Sum - jest stary jak świat, brzydki jak siedem nieszczęść i ślepy. Jednak to ukochana ryba Tygrysa - ma go od 13 lat i przeniosła się do Warszawy z jego akwarium, które miał jeszcze w domu rodzinnym. Szczerze boję się tego długiego szarego potwora, przy sprzątaniu zawsze czuję lęk że zaraz mnie ugryzie - ma kolec jadowy. Nie wiem na co komu taka brzydka niemiła ryba - ale jest to jest. Mieszkają tam też Helenki - takie podłe małe ślimaczki, które zjadają inne ślimaczki.
W drugim akwarium 350 l (moim) znajdują dom łagodne rybki, takie jak neonki, sumy szkliste, proporczykowiec i moje ukochane glonojady. Jeden jest tu szczególny - biały glonojad - Kazimiera - była jedną z moich pierwszych rybek, mama mi ją kupiła gdy miała ze 2 cm. Teraz ma ze 20 cm. Gdy była za duża do mojego 63 l akwarium, oddałam ją Tygrysowi. Pojechała do jego rodzinnej miejscowości 250 km w wiadrze, wieziona przez Tatę Tygrysa. Tam zamieszkała z Panem Sumem. Wróciła po roku, gdy Tygrys nabył sobie 120 - co gorsza w słoiku przypominającym urnę. Ta rybka ma ogromną wolę życia, przetrwała podgrzanie wody w akwarium do 40' C i jego pęknięcie - wylanie.
Rybki i kot to ważny element tworzący dla mnie dom. To jakaś jego żywa, prawdziwa i ciepła część. Ciekawe czy polubi je mała lokatorka mojego brzucha. Kim ona jest? Z każdym dniem zastanawiam się bardziej. Planuję zacząć do niej mówić..ale jeszcze nie dziś..Za to dziś zaczęłam 32 tydzień ciąży - czyli za jakieś 6-8 tygodni ją zobaczę.
Anka rośnie jak szalona, wyrasta mi z ubranek w szalonym tempie! Nosi już rozmiar 68, a to podobno dla 6 miesięcznych maluszków. Dziś się przekręciła na brzuszek kilka razy, a nie ma jeszcze 3 miesięcy! Na zajęciach na basenie radzi sobie bardzo dobrze mimo, że jest najmłodsza w grupie. Trochę boję się kolejnych zajęć z trenerem - mają nurkować..ale, wróćmy do tematu rozwoju małej. W lustrze już widzi swoje odbicie. Cieszy się jak szalona, gada do siebie i się śmieje. To jest urzekające!
Jedno jest pewne - Tygrys się córki nie wyprze! Nie dość, że jest bardzo fizycznie do niego podobna, to objawia tatusiowy gust. Najukochańsza muzyka to hip-hop, a zbawienne działanie akwarium sprawiło, że myślę o haku w suficie i huśtawce. Ile można trzymać brzdąca na rękach? Wymyśliłam zatem super-pseudo-siedzonko (widok na zdjęciu) - bo już miałam dość:)
Z moich obserwacji wynika, że Aneczce ładniej w błękitnym niż tradycyjnym dziewczęcym różu. Mi w zasadzie się zawsze podoba, bo jest najpiękniejsza na świecie! Tak moje drogie - to niezaprzeczalny fakt, że dla każdej matki jej dziecko jest przepiękne:) Ja jestem po uszy, do szaleństwa zakochana. Ogólnie wypełnia mnie szczęście. Dziecko to inny wymiar po prostu. Jestem po prostu inną mną, mamą! Podoba mi się to!
