Zesraj się a nie daj się

      Zaczynamy 36 tydzień -> coraz bliżej święta. Moje samopoczucie to temat zakazany. W poniedziałek USG - i kontrola ilości wód, jak będzie za mało to czeka mnie wywoływanie porodu. Szczerze? Bardzo bym tego chciała. Mam już cholernie dość tego okresu przejściowego, tego że boli i trzeba czekać. Od smaku piguł mi niedobrze, a kulkostan wprawia mnie w samoobrzydzenie. Anna Maria sobie kopie i tak trwamy. Wczoraj poznaliśmy położną (poleconą mi przez koleżankę) - i to jest PLUS. Pani Wioleta Gwiazda jest genialna! Nie ma co pitolić o dupie Maryny - tylko konkrety, kobieta z poczuciem humoru, dystansem, skierowana na zadanie, a przy tym kompetentna do bólu. Oboje ją polubiliśmy. Przyplusowała Tygrysowi stwierdzeniem że wcale nie ma dużej głowy, tylko proporcjonalną do reszty. Co nie zmienia faktu, że wg wszystkich USG nasza mała ma dużą głowę w stosunku do reszty ciała. Pani Wioleta jest z mojej strony barykady i w zupełności się ze mną zgadza, że nie chcę Tygrysa na samym porodzie - obiecała osobiście wystawić go za drzwi. Jupi! W trakcie spotkania na oddziale słyszałam krzyko-jęki - pewnie "coś" się wykluwało. Dziwne jest to że nie poczułam przerażenia - raczej pomyślałam - no coż..Trzeba przez to przejść - keep going..
      Ciekawe ile jeszcze tego czekania? Torby prawie spakowane. Ostatnio doświadczam dużo wsparcia. Zaczęła Meg porządkując kącik dla młodej, Tygrys dzielnie walczył z praniami i innymi przez weekend. W tym tygodniu Karolina wpadała i ogarnęła chyba wszystko co się dało. Ostatnie prasowania zakończył wczoraj Tygrys. Jesteśmy prawie gotowi. Mazda sprawna, dom prawie też. Kupiliśmy dojarkę laktator Medela oraz do zestawu butelkę Calma. Lista braków powoli się zamyka. Czas mija nie wiem kiedy i jak. Za chwilę to czekanie będzie wspomnieniem.
      Chciałabym już ją zobaczyć i przytulić. Długo nie byłam gotowa na malucha - ale chyba nadszedł ten czas że zaczynam za nią tęsknić. Absurdalne! Jest przecież w moim brzuchu..Jest jednak zagadką, a ja bym chciała ją zobaczyć i przytulić:)
      Jako istota zadaniowa chciałabym też zrealizować misję - wyklucie. Badania wczoraj przyszły - znaczy wyniki, oczywiście złe. W zasadzie to brakuje skali w stopniowaniu - źle, gorzej, najgorzej - ja już jestem na etapie depresja albo nie wiem co tam. Amen - lepiej nie  będzie - zatem byle do mety.

* a na zdjęciu plucha pod zasięgiem dłoni Tygrysa - raczej się nie wyspała:P